toques

By Publicado en lentes de contacto coa sua propia néboa Etiquetado , 33 Comentarios

A foto é de Anna Serrat, está no seu blog mans-manos-hands

Pásame os dedos pola fronte,
coas xemas.

Por onde nace o pelo,
enriba dos ollos,
nas tempas.

Uns toques brandos e lenes,
como se fosen as de bolboretas.

33 opinións sobre “toques”

  1. Sei, por propia experiencia, que en posteos coma este meu de hoxe… non hai moito que comentar.
    Así que, se es de poucas palabras, xa que chegaches aquí, podes deixar a túa opinión votando de forma anónima, así tamén podería dispoñer eu de críticas sinceras que todos precisamos. Pero non votar mal só por foder, eh!

    E se queres deixarme un chisque, unha pegada, podes premer no I like, como fixen eu para probar a ver que saía!
    Como son de wordpress sáeme o avatar, pero non sei que cousa aparecerá dos que sodes de blogspot.

    Estas son cousas novas que estou a probar, a ver como resultan.

    Grazas por vir!

    Gústame

    Resposta

  2. Las manos dicen mucho de las personas, como acarician , abrazan , tocan.

    Me encanta que me acaricien la espalda y la cabeza, me quedo grogui.

    El blog de Anna Serrat es precioso!

    Un Saúdo afectuoso!

    Gústame

    Resposta

  3. Es curioso, tengo yo un montón de fotos de manos. Los pies también los fotografío, pero las manos, las manos son una de mi debilidad… Me fijo bastante en las manos.
    Y al ir a ver el fotolog de Anna, me encontré, en la cabecera, ¡Una de mis fotos! ¡Idéntica! ¡Hasta me miré las manos para ver si era posible que aquella fuese mi mano!

    No, claro, no lo es. No llegué a publicar aquella foto, aunque la tenía en posbiles publicables, como muchas otras…

    Ahora igual va y me dicen que es un plagio… jajajaja

    Pues la he de publicar, esa y otras.

    Las manos son unos instrumentos maravillosos. Aquellos que saben trabajar con las manos, artesanos de caricias, de mimos, son buena gente, generosos, saben amar…

    Toda mi piel, pero especialmente mi espalda y mi cuello, necesitan ese alimento de vez en cuando…. ¡más que el sexo!

    Mira, voté, pero no aparezco por ningún lado. ¿Y dónde está el Ilikeit? ¡No lo encuentro! Lo tengo visto en los comentarios, pero ahora no lo encuentro…

    Me voy a desayunar.
    Buenos Días!

    Gústame

    Resposta

    • Pitima, es estupenda, sempre compartes unha morea de cousas con nós. A ver para cando esas fotografías das mans, xa estou desexando velas!.

      No tocante á votación [bo / malo] iso é anónimo, non sae en ningun lado, só a puntuación e o número de votos que se fixeron.

      O que eu penso que se ve a huella é no I Like (que ten unha estreliña amarela, xusto no fondo do post, onde se empezan a ler os comentarios), agora mismo, ás 12.30 do sábado, está alí o meu avatar e o de xdafonte (Falabarato) -intúo que vos sairían ós de blogspot os mesmos monstruitos que vos asignou o sistema á IP de cada un…

      Gústame

      Resposta

  4. Estoy ahorrando para mañana comprarme una mano.
    Por si me falla la que tengo.
    Una mano para las diarias caricias.
    De esas de andén o del puerto
    De las que se quedan hasta que se desapareces
    Una mano para esa crema hidratante
    que ahora me pringa cuando beso con la mejilla
    a quién no me reconoce

    Moitas caricias

    Gústame

    Resposta

  5. Esto que propós sí que é realmente dar un toque, e non o que se fai agora cos móbiles. Ti pídelos pola cabeza, pero -como di Pitima- sentan ben por “doquier”; ou non?

    Eu votar votei…, pero o ailike ese non o atopo por ningures. E sí que vexo o teu avatar e mailo de falabarato.

    Gústame

    Resposta

    • O de I like debe ser, entón, unha función somentes para os que temos wordpress.
      Perdoade polo rollo.

      E sí, hai “toques” moi distintos e en distintas partes do corpo, adecuados para cada momento, situación e persoa que os dea.

      Gústame

      Resposta

  6. Quizás sea un tópico que las manos dicen mucho de las personas. O que hablamos con las manos. Yo soy de los que se fijan en los detalles, de las cosas y de las personas. Como se tiene las manos, si se cuidan, si están marcadas por el trabajo, si van “acorde” con el resto del cuerpo… me dan una idea general de las personas. También me fijo mucho en los zapatos, que si me apuras, aún dice más. Enfín, manías que tiene uno.

    Gústame

    Resposta

    • pues yo en lo de los zapatos, sólo si son un “cante”. Mi amiga M, que es andaluza, como tú, siempre me pregunta cuando hablo de alguien: “y que zapatos llevaba?” y mi respuesta siempre es la misma: no me fijé. (eso es bueno, si me hubiese fijado es que destacaron, y no puede ser que unos zapatos me roben la atención de los ojos, de los labios, de los hombros, del olor, de la forma de andar, de la camisa, del resto de la ropa… si los zapatos no discordan (como hostia se dirá “discordar” en castellano) con el resto, es que están bien!
      Besitos, Isidro, ya he visto las fotos de tu viaje en el feisbu

      Gústame

      Resposta

  7. Non é certo que te removera dos meus links… a non ser que se removera só ou pasase algo co blog ao andar nos formatos… Non deixo de lerte o que pasa é que estes días ando desconectado de todo… e non me ofendiches en nada!!! como me ia ofender contigo!!! a min gustame a xente que me discute e porfia e non me enfado con ela! Vou ver que pasou cos links..

    Gústame

    Resposta

  9. A min encántanme as masaxes, eu sempre ando pedindo unha arrastrándome si fai faia, suplicándoa, si é necesario, menos mal que case sempre consigo o meu obxectivo, no lombo e no colo, como alguén dixo por aí, hummmmmmm. Agora que a testa que ninguén ma toque.
    A min no voto púxome, na mais
    zankiu

    Gústame

    Resposta

    • ben sei, ben sei da túa querencia polas masaxes.
      pero comigo non contes jajaja
      e non sabes o que perdes con iso de que non che guste que che toquen a cabeza!, uns dediños acariñando a pel do pelo, e enredando con él…

      [reviviches ló, do teu retiro blogueril? haberá que pasar por alí, a ver que andas argallando]

      Gústame

      Resposta

  12. Canto pracer poden dar as mans… podes interpretalo como queiras, pero un bo masaxiño na nuca e na espalda non ten prezo.

    Botar, botei, dinlle a unha estreliña gris, a amarela aínda non a vin por ningures. Iso de ver estreliñas…

    Un bico

    Gústame

    Resposta

  17. O I like son as estreliñas?
    Votei, piquei na tercera estrela, porque está ben este post, pero bueno, tampouco é coma para romper as mans aplaudindo.
    Pero non me miro en ningures, maila que eu son de wordpress, ainda que as veces xa non sei nin quen son.

    (non penses que me gusta a min tanta clasificación, as ideas tan evaluadas)

    Gústame

    Resposta

    • No o I like parece que só o ven os wordpress.

      Eu poñíao máis que nada para quen me quixera dicir, hola, léote, pero non se lle ocurrira qué comentar, o tivera doado.
      pero non o ven, así que… mais nada.

      O das estreliñas de valoración (que foi onde tí picaches, según dis, porque eu iso non teño maneira de sabelo),
      pareceume boa idea, pero para algúns posts nada mais, pero ou os pós para todos ou para ningún,
      non hai término medio,
      co bonito que é o medio.

      Ainda que todos votarades que é de pena, eu seguíriaos facendo, porque teño esa vena así medio poética, que lle imos facer. Coa poesía non me atrevo, pero as palabras están para usalas.
      Pero tí ben sabes que, se gusta, mellor.

      Gústame

      Resposta

  18. pois eu non vexo nin o I like nin a estreliña amarela que ti dís, non importa, de todos modos eu non ía premer ese botón porque xa sabes que eu son de faler, non por foder (que tamén me gusta) si non porque sempre atopo algo que dicir sin maldade.

    resulta que o que escribiche, esto das mans, paréceme moi moi fermoso, e de unha dozura tremenda, de verdade, que sabes que eu non cho digo por decir.

    parece que non quere decir nada pero dí moito de ti, da túa necesidade nese momento que o escribiche de sentir unha man sobre a túa pel, e é que o tacto é tan importante, eu adoro acariñar a Congo, o sentimento que se produce ó contacto é…

    estou lonxe agora mismo para acariñarte pero a próxima vez que nos vexamos ei darche un bó abrazo.

    biquiños,

    Gústame

    Resposta

    • seguro que teño pronto a oportunidade de recibir ese abrazo teu, agora que tés a rapaza en Coruña ás vir mais veces -xa sei que sempre se anda con presas, pero de seguro algunha media hora habemos quitar-
      É certo iso que percibes, que no momento en que o escribin, querería sentir eses aloumiños enriba das pálpebras, na fronte, entre o pelo… tamén é certo que pensaba nos aloumiños de alguén en concreto, pero de non ter eses, hai os de moitas persoas que me prestaría telos, entre elas a tí; véxote unha persoa cercana a pesares de termos visto nada máis unha vez… e que xa levamos lido cousas unha da outra, eh?
      Aloumiños tamén para tí.

      Gústame

      Resposta

Deixar un comentario