exterminadora

A morte deixounos expostos aos meus ollos con toda a súa delicadeza e fermosura.  Observeinos co corazón encollido, tan pequenos, as manciñas perfectas, o pelo tan suave…
Foi un erro pola súa parte facer un niño no meu armario. Deixar excrementos dentro das miñas tazas de te.

cita de outono [videoclip]

E foi que puxo os ollos na porta desta casa
e díxenlle:
feliz quen poida verte
de novo regresando
Manuel Forcadela

onírico_2

 

Soñei co meu ex-marido, as nosas pequenas connivencias, e coa súa segunda muller. Cun ex-amante e a súa segunda muller. Co meu fillo, de adulto. Coas compañeiras do traballo. Todos nós mesturados no soño.
Saían nel os vellos trastos de pintar e a fotografía imposible e a ponte que sempre parte e me guinda ao baleiro.
Sangrábanme os dentes.

Espertei cando regaba un precioso xardín que non era meu. Eramos varios traballando e dirixía os labores de xardinaría Dores Tembrás.

maldito blues [videoclip]

Porque el presente… rastrojo del penúltimo verano triste y azul.
Maldito blues.

*as bolboretas para un tal marra, a quen lle gustan os bichos.

esa íntima necesidade

Era previsible: andar á noitiña pola estrada que atravesa as leiras de millo, o ar quente, a lúa medrando. A última noite do vrao.  Saudades teño de ti. Sucesivos nomes que levan sempre o mesmo nome: esa íntima necesidade.

As follas do millo besbellaban entre elas na súa linguaxe segreda. Que arrepío.

Amañeceu sendo outono. Chove. Bailan as pólas da figueira.
Debaixo da viña sempre ole a menta.

encaixar

Vas camiño abaixo, batendo as chinelas contra os pés, seguindo a túa sombra. Adiviñas os buratos dos carballos onde esculcan as curuxas, polas noites. Miras a vella liña azul dos montes, que enmarcan a paisaxe nova. E comprendes que volves a encadrar nela.