kosmogonías

Marchou o sol a esconderse do outro lado da ensenada, tralo castelo de Santa Cruz, cara a Torre de Hércules, e deixou como despedida unha noite cálida e ardentías na auga do mar. Mesturouse o arrecendo do polbo á feira, do salitre, da herba seca. Os músicos de Berrogüeto apareceron no escenario e fixeron que os vellos sons e os novos fosen de ganchete… [Vinos eu ir, flotando polo ar, coma nun cadro de Chagall].

Eu non sabía que había
tanta alegría nas bágoas
nin neve nas bidueiras
nin esperanza nas mágoas

 

Letra: Manuel Rivas
Música: Quico Comesaña / Xabier Díaz.-
Vídeo de youtube  Alalá da noite [4:34]