E foi que puxo os ollos na porta desta casa
e díxenlle:
feliz quen poida verte
de novo regresando
Manuel Forcadela
Arquivo da categoría: carretera y manta!
podes deixar o sombreiro posto [videoclip]
–
Este enredo vai adicado a mari de piloño.
A comarca natural da Ulla ten unha tradición única e orixinal polo antroido, da que hai testemuñas dende mediados do século XIX.
Os xenerais e correos percorren as parroquias ao longo do día dando vivas ós veciños, acompañados dun “exército” de abandeirados, coros, comparsas e parrandas.
Despois prodúcese “o atranque” ou alto, onde se enfrontan dialécticamente facendo burla da política ou de asuntos locais, utilizando unha rima sinxela (da que non fan moito caso) e un soniquete característico, con lixeiras variantes dunhas parroquias a outras.
xa sabes [videoclips].
Non pronunciamos palabras como sororidade ou pacto. Pero sabiamos que iso era, buscando a raiola de sol en Ponte Maceira, xantando na taberna de Avilés de Taramancos en Noia, remexendo nos andeis do xamón ibérico no Mercadona.
falando [de aniversarios, do porco de san antón]
Algunhas datas quedan gravadas no calendario da nosa vida. Recordámolas un ano máis tarde, dous, incluso moitos anos despois. Envolvémolas en simboloxías. Marcan finais, inician comezos.
Non pensamos en que cada día é o aniversario de algo que xa temos esquecido.
Imaxes: porque a memoria é maleable. [videoclip de 3:06]
Imaxe
Tout va bien. Le vent se lève…
Levamos libros, pero lemos pouquiños párrafos. Culpa da calor. Culpa da beleza. Culpa da felicidade [ efémera.]
Eu revestindo o día de excepcionalidade, vivindo como un agasallo extraordinario o xantar campestre [ Pícnic casi decimonónico: detalles exquisitos.]
Esvarei a mirada pola lonxana liña azul dos montes, a brisa quente baixo a sombra acolledora. Pensei que sinxelo, pensei que complicado. Hai cousas que eu nunca hei ter.
Tout va bien. Le vent se lève… Je tente de devenir libre et sage. [ O libro está plagado de citas ]
á noitiña un alto no parador de monforte para unha copa de viño de monterrei
os soños son o don sutil [presentación de fotos]
Dreams are the subtle Dower
That make us rich an Hour – –
Then fling us poor
Out of the purple Door
Into the Precinct raw
Possessed before – –
Estás falando comigo? 