E foi que puxo os ollos na porta desta casa
e díxenlle:
feliz quen poida verte
de novo regresando
Manuel Forcadela
-
Seguir
Seguindo
Already have a WordPress.com account? Log in now.
E foi que puxo os ollos na porta desta casa
e díxenlle:
feliz quen poida verte
de novo regresando
Manuel Forcadela
"Todo canto ves tanto é teu coma meu"
historias basadas en hechos reales ¡con dibujos!
Viviendo al filo de la realidad
Un blog de recetas sencillas y algunas andanzas
La bitácora de ciencia, tecnología, arquitectura, informática... todo lo humanamente divulgable lo tenemos y sino se lo conseguimos sin sobrecoste. Eso sí, en Castellano (casi siempre).
Benvidos
El blog de Lidia Bao
Crítica de cine informal pero esmerada
Galicia Poética
Gade Escale - A Coruña, unha viaxe de dezaseis anos
E corto coa coitela as liñas das veas que forman as verbas que escribo, e deixo que corran e se expandan, verbas que non rematan nunca, verbas infinitas
Un lugar de encuentro para todos aquellos que aman la poesía
Clarinete & Clarinete Baixo. Bitácora en galego.
Lemos, recitamos e comentamos poesía.
O país dos libros en galego
Blog de Josegll
Literatura galega. Blog de Ramón Nicolás
Consultora de Desarrollo de Personas y RRHH | Marca Personal y empleo |Psicóloga. Te ayudo a identificar tu talento, a ponerlo en acción y a darle visibilidad para dejar huella y conseguir tus objetivos profesionales.
| hai que abrir as portas, deixar pasar o sol
Revista digital de Plantas y Flores
traducir é producir:: translating is loving :: un espazo onde se dá coa palabra e se le como soa mellor:: traducións a galego| desde o galego | into galician | from galician
Moda Etica, Complementos, Regalos & Artesanía Galega, slowfashion
Poden quitarnos todo, mais que non nos quiten a liberdade!
Outra maneira de ver Galiza
Sólo hay dos cosas que me hacen sentir una persona completa, el amor por mi familia y la música. Cuando estoy lejos, la segunda está siempre ahí, recordándome a la primera. Hace mucho tiempo que compongo, produzco y edito mi propia música. Sigo haciéndolo. Pero también he descubierto el placer de crear, con y para otros, porque la música también la veo como arquitectura fluida.
Desde Galicia, notas sobre a transición planetaria
A Biblioteca Ágora, cos barrios da súa contorna
Samuel L. París come ovos con salchichas e arroz
lecturas poéticas
✍ astronomía | literatura | ciencia | música
Se se pode imaxinar, pódese facer
Fun polo vento e vin polo aire
non é só un lugar...
Obradoiro de literatura
De cosas varias de todos los días.
Nulla dies sine linea
Just another WordPress.com weblog
mari de piloño
Cociña, cine, literatura... Ein bißchen Spaß muss sein!
Todo sobre Coruña
Ponte en forma (poética)
Mi hermana salió del armario, mi madre se llevó un disgusto y yo me fui a Brno, con la Nespresso y los Tommy Hilfiger, y dejando atrás la Thermomix y un medio novio.
Just another WordPress.com site
Estás falando comigo? 
Qué exquisitez Zeltia!
E parece imposible facelo mellor, pero tí consíguelo eh…. Supéraste, e moito! en cada traballo que fas…. Encantoume.
Forcadela ou Paradela??
Un poema precioso, e na túa voz suave, susurrada, é unha delicia para escoitar e ver.
E logo xa ese blues… ese outono galego… Para quedarse a vivir.
Namoras Zeltia.
Non sabes cómo me gustaría que nos agasallaras un videoclip con cabalos, e paxaros, e mar, e bosques, e montañas, e para rematar unha imaxe das túas auroras…….. para o noso hit Libertario. Sería un plus de calidad impresionante.
GústameGústame
Forcadela, muller, fóiseme a olla… teño que amañalo!.
Da encarga… habitualmente non estou en contacto con cabalos… xa cando vin a suxerencia de Raúl o pensara; pero descarteino por esa dificultade.
Pero estou plenty de satisfacción con esas palabras que me dedicas.
GústameGústame
de momento quedo cos versiños, o vídeo teño que velo noutro momento, ti xa me entendes.
biquiños,
GústameGústame
vexo o comentario de Pítima e se me ocorre… ¿admites encargos de vídeos?… eu querería un de cans… cans correndo o andando en liberdade… cans perseguindo moscas no ar… cans olendo unha flor… cans saltando, lambendo a cara de algúen querido… cans paseando al ladiño do seu dono… cans durmindo no regazo dunha muller…
;-))
GústameGústame
Menos cachondeíllo :-) pero o dos cans xa o tiña pensado, estou xuntando imaxes. é unha idea algo distinta a que eu teño do que tí imaxinaches, pero cans haberá. Haberá cans.
GústameGústame
Sentimentos por encarga, pero bueeeeno….ónde imos parar! Estes vídeos son sentimentos.
GústameGústame
Perdón Zeltia, deixéime levar. É que é a miña terra….
GústameGústame
Pois si que é todo moi fermoso: o enfoque, os lugares, a música, as imaxes…. e esa voz tan doce que nos fai levitar e pousarnos na armonía dos paisaxes, dos instantes…
Parabéns Zeltia
GústameGústame
Xa hai moito dito aquí! :-)
Unha delicia de imaxes, de voz, de sons, de ritmo… e moito me gustou a toma do minuto 6:40 ao 6:50…
Noraboa polo vídeo outonal!
Bicos dezás
GústameGústame
· Boto fora o sombreiro. Una delicia esa corta primera parte, para acabar con la fuerza de una buena música. En ambos casos, primera y segunda parte, para acompañar unas bellas palabras.
Y bella voz
· Saludos
CR· & ·LMA
________________________________
·
GústameGústame
fantásticos esos versos susurrados, ha quedado precioso, con tu voz, y qué parajes! magníficos. un vídeo chulísimo, la canción acompaña estupendamente. me ha encantado!
GústameGústame
me gusta muchísimo…
GústameGústame
dígocho outra vez e mil mais que fagan falta… es unha artistaza… pedazo de vídeo!! e que saboroso.
biquiños,
GústameGústame
Te mereces mi aplauso y un abrazo grande. Emocionada estoy con esta entrada…y ese susurro, y esa voz que le habla en la intimidad a las sensaciones, al sentimiento…
Bravo, Zeltia. Bravo!!!!!
GústameGústame
“Ferpeito”
Quédome con iso de…”en doce meses”.
Sen parolas. Fermosísmo, moito
Voltaremos no aiga cando voltemos xa
Coma o lume e as nubes e brétemas
[Con isas paisaxes non me é raro]
Pra botar foguetes e cogumelos
R soñoros, e apts. :)
GústameGústame
Cada mes cuenta una historia distinta, mentira del siguiente. ¿Nada es verdad? Batallas perdidas .Mantillo de heridas en el suelo. La muerte y la vida durmiendo tan juntas en el mismo colchón. Es noviembre cuando los huesos te dejan sin silencio.
GústameGústame
Gustoume e cada vez tes máis toque profisional.
Tes un premio no meu blogo,
GústameGústame
E unha gozada o teu videoclip “cita de outono”. Non se che esquece nada: os castiñeiros, os carballos, os cogomelos, as castañas… E de facer un “magosto” na compaña de outras persoas. O fluír dos rios entre o arboredo, os vellos muíños e os saltos de auga, o camiñar maxestoso e balanceante das gansas…
En fin, que o outono, é como sempre digo, unha estación marabillosa, chea de cor e beleza serena e cálida.
Eencantaríame ter estado á túa beira nesa ocasión do Día dos Santos…
Moitos bicos e unha aperta.
GústameGústame
quizá noutra ocasión ocorra.
só basta con querer.
bicos, linda.
GústameGústame
Poesía condensada. Breves palabras, sentimientos profundos. A veces me cuesta entenderlo, pero para eso está el traductor.
Visita erodisea, tienes mi premio dardos.
Un abrazo
GústameGústame
:)
me recomiendas música de tu tierra?
GústameGústame
uich, que responsabilidad! :-)
Déjame una noche de sueño para pensarlo, que estas no son horassssss
GústameGústame
espero…
GústameGústame
pero puedes soltarte y liberar responsabilidades eh… que en esto no hay aciertos ni errores, sólo gustos. y como dice Alejandro Dolina: “sobre gustos… están llenas las bibliotecas”.
:)
GústameGústame
recibido el mensaje ;)
disfrutá de eso. que lo pases bien.
GústameGústame
Moitas grazas polos vosos comentarios todos tan xeitosiños… gústame escoitar cousas lindas, pero menos mal que teño outros críticos máis duros ca vós, que se non pensaría que xa non tiña nada que aprender :-)
Un gusto compartir esta afición, unha sorte para min poder facelo.
GústameGústame
Preciosa cita otoñal susurrada y seducida a mi oído por tu voz y esas vitales imágenes a la vez que serenas como un buen blues. Magnífico goustoume moitísimo!!! :-)
Abrazo e saúdo afectuoso!
GústameLiked by 1 person