Contra un rechazo, unha acollida: Outro peito que agarima, bicos de menta, abrazos tan longos que medran glicinias.
ACADACANTO AS CANCIÓNS “TOMAN O MANDO DO MUNDO
E CÁNTANLLE PARA QUE SIGA VIRANDO.
ACADACANTO AS NAOS QUE GUÍAN OS ASTROS XUNTAN OS MASTROS
E OS VERSOS E AS COPLAS VANAS TRIPULANDO.
ACADACANTO OS ENCONTROS NO VENTO QUE FORON PASANDO
ATÓPANSE MAÑÁ PARA SEGUIREN CANTANDO…”
Tamén en vimeo
No baile dos astros, somos testemuñas de raras efemérides… Algunhas, se non sucede ningunha anormalidade, voltaremos a disfrutá-las… e outras quedarán fora das marxes das nosas vidas… Por certo, polo que a min respecta, teño toda a intención de chegar ata a próxima luna azul :-)
Ah, e gracias polas imaxes e a banda sonora… que invitan a perderse por mosteiros e fervenzas.
GústameGústame
cando menos a soñar, ou sentir saudades
GústameGústame
Que fermosura!!! Tíveno que ver dúas veces e voltarei…
Bicos
GústameGústame
bueno, as imaxes saíron temblones, cun pouco de baile de san vito, pero de noite e sen trípode… pero a calidade substituína pola gana de facelo, e se a tí tamen che fixo pasar catro minutiños bos… faime sentir satisfeita!
GústameGústame
como noche de besos perfectos, así es tu vídeo. precioso.
GústameGústame
…mmmm… imaginé yo una noche de besos perfectos cuando escuchaba la canción… y donde haya una de ésas, que se quiten todos los videoclips del mundo…!
GústameGústame
A banda sonora é o complemento perfecto para esas fermosas imaxes, ai, que gusto perderse por mosteiros en noites de lua chea.
Bicos.
GústameGústame
e máis sendo un raposo!!!!!
GústameGústame
· Me encanta la música, las imágenes, el buen montaje que has realizado.
algial17 te dice lo mismo en YouTube.
· bicos e rosquillas
CR· & ·LMA
________________________________
·
GústameGústame
ai, sí, vin o comentario en youtube, que ilusión me fixo! :-)
GústameGústame
Vaia fermosura de vídeo !. Anque non me gustou como empezou o posteo que ten connotacións tristes.
Un favorciño, eu quería facer unha foto da lúa minguante ou en debalo pero non me saen coa miña cámara. Así que pensei que ti me poderías mandar unha ao meu correo. Ti sabes facer boas fotos de lúas cheas así que as que che pido han saír o dobre de boas.
A foto sairía nun posteo e direi quen é a autora, por suposto.
O meu correo é
pedrossexto(arroba)hotmail.com
Graciñas por adiantado.
GústameGústame
polas connotacións tristes non te preocupes, en nada me monto un melodrama, tan sentida eu [a vida sen emocións paréceme esvaída e descolorida] pero parece que os mecanismos de equilibrio emocional funcionan ben e non tardo en recompoñer o meu mundo interior aceptablemente :-)
En relación co favorciño a lúa xa está debalando, a ver se non veñen nubes que a tapen! e veremos se sae algo, porque eu non che teño unha cámara desas que todo lo puede, iso sí: gana de facerche a foto, toda.
GústameGústame
Si Machado dijo en un verso que “tus ojos me recuerdan las noches de verano” de no haberlos visto y conociendo tu blog lo hubiera cambiado por “tu nombre me huele a tierra preñada de belleza”
GústameGústame
Bueno, estás feita toda unha artista!. Gusto de estes vídeos que nos deixas, onde sempre me perdo coas imaxes tan fermosas e a música tan ben escollida.
Tamén as túas palabras din moito.
Quédome cunha frase: “Contra un rechazo, unha acollida”. Paréceme precioso.
un bico, zeltia.
GústameGústame
Moi fermoso Zeltia: As palabras, as imaxes, a canción…..
As glicinias trepan polos muros máis empinados.
Bicos
GústameGústame
Cómooo(r)?…no entendí nada ¿d+p?
GústameGústame
Cuando crezcan las lilas y bajos sus sombras se comportan las vidas, será el instante preciso para hablar de ellas; bajo los lóbulos se depositan cálidos alientos secos que ruborizan los poros, el alma y la voluntad se doblega a los combatientes sin lascivia, sólo y en común acuerdo de secreto.
Hay muchos tipos de merluzas, algunas se sirven en tajadas, otras son menudas tajadas. Sólo las primeras son sabrosas, las últimas son resultado de una causa aun mucho mayor.;D
El viento respiraba mentol entre apoyos negros de lujo y brillo, soplaba cálido en cada arrancada y golpeaba su motor con cada bocanada que dejaba temblorosas las manos tras las espaldas, para nada, para nada. El bracero nadaba contra corriente y en cada sorbo de agua ahogaba el sentido de la responsabilidad valiente. Instantes en pedirlo, instantes en dejar de luchar y ser complaciente…
Cuando el cobarde se alarde, se muestra alfeñique.
Cuando el intrépido es humilde, se convierte en hombre.
Eso, y el que quiera entender que entiéndame o no, pues nada hay que entender en este galimatías. Ni yo mismo sé que digo.
Bicos a moreas d:D´
dl·P
GústameGústame
Excelente vídeo….
Cumprimentos
GústameGústame
Moi fermosas as imaxes, o texto e a música. Estas feita unha experta en videoclips !
Soubeche expresar á perfección, con poucas pero moi acertadas palabras, o “shock” de sentirse rexeitado/a. Gustoume que lle atoparas un balsámico contrapunto.
Unha aperta. (Por certo, lin a mensaxe e mandei recado ;-))
GústameGústame
o vídeo e as imaxes son como plumas ó vento.
por todo o que me das, envícohe aCadacanto un abrazo tan longo que nos medren glicinas arredor.
biquiños,
GústameGústame
Hola
Me llamo Sandra y tengo un directorio web. Me ha encantado tu blog! Tienes unos post muy interesantes. Buen trabajo, por ello me encantaría contar con tu sitio en mi directorio, para que mis visitantes entren a tu web y obtengas mayor tráfico.
Si estás de acuerdo házmelo saber.
PD: mi email es: montessandra37@yahoo.com
Sandra.
GústameGústame
mmmmm deliciosamente intenso, e coma ulir a terra mollada, tocar a pedra, deixarse mollar por un dulce orballo que arrecende a Galicia.
Gustoume moito!!!
GústameGústame