Pésanche as pálpebras e pechas os ollos. Só uns segundos e todos os significados quedan onda as preguntas. Xa non máis oquedades no peito, nin sentirte perro verde. O baldeiro será definitivo e a [puta] paz, infinita.
Grazas á adrenalina celebras que vives. E que che importa non saber nin o día en que naciches? tampouco saberás o día en que morras.
"Todo canto ves tanto é teu coma meu"
historias basadas en hechos reales ¡con dibujos!
Viviendo al filo de la realidad
Un blog de recetas sencillas y algunas andanzas
La bitácora de ciencia, tecnología, arquitectura, informática... todo lo humanamente divulgable lo tenemos y sino se lo conseguimos sin sobrecoste. Eso sí, en Castellano (casi siempre).
Benvidos
El blog de Lidia Bao
Crítica de cine informal pero esmerada
Galicia Poética
Gade Escale - A Coruña, unha viaxe de dezaseis anos
E corto coa coitela as liñas das veas que forman as verbas que escribo, e deixo que corran e se expandan, verbas que non rematan nunca, verbas infinitas
Un lugar de encuentro para todos aquellos que aman la poesía
Clarinete & Clarinete Baixo. Bitácora en galego.
Lemos, recitamos e comentamos poesía.
O país dos libros en galego
Blog de Josegll
Literatura galega. Blog de Ramón Nicolás
Consultora de Desarrollo de Personas y RRHH | Marca Personal y empleo |Psicóloga. Te ayudo a identificar tu talento, a ponerlo en acción y a darle visibilidad para dejar huella y conseguir tus objetivos profesionales.
| hai que abrir as portas, deixar pasar o sol
Revista digital de Plantas y Flores
traducir é producir:: translating is loving :: un espazo onde se dá coa palabra e se le como soa mellor:: traducións a galego| desde o galego | into galician | from galician
Moda Etica, Complementos, Regalos & Artesanía Galega, slowfashion
Poden quitarnos todo, mais que non nos quiten a liberdade!
Outra maneira de ver Galiza
Productor/Compositor
Desde Galicia, notas sobre a transición planetaria
A Biblioteca Ágora, cos barrios da súa contorna
Samuel L. París come ovos con salchichas e arroz
lecturas poéticas
✍ astronomía | literatura | ciencia | música
Se se pode imaxinar, pódese facer
Fun polo vento e vin polo aire
non é só un lugar...
Obradoiro de literatura
De cosas varias de todos los días.
Nulla dies sine linea
Just another WordPress.com weblog
mari de piloño
Cociña, cine, literatura... Ein bißchen Spaß muss sein!
Todo sobre Coruña
Ponte en forma (poética)
Mi hermana salió del armario, mi madre se llevó un disgusto y yo me fui a Brno, con la Nespresso y los Tommy Hilfiger, y dejando atrás la Thermomix y un medio novio.
Just another WordPress.com site
Estás falando comigo? 
Mal asunto ise, parezme un xeito vivido…¿?
Breves
Deica d:D´
GústameGústame
…xa pasou…, non???
Bicos
GústameGústame
hai moita xente que se quedou durmida ó volante. algunha podemolo contar.
GústameGústame
Tamén eu quedei durmido vindo de Madrid.
Menos mal que a muller me espabilou cun berro. Débolle a vida e non é unha frase metafórica.
GústameGústame
Ay!!! Pensei que non ía acabar ben. Pero parece que por esta vez si. Alégrome.
Un texto curto pero que pon os pelos de punta.
A imaxe moi axeitada.
O final fantástico.
bicos Zeltia.
GústameGústame
Tal vez sí. Quizá no. Darse cuenta puede suceder o no,… pero de que nos morimos todos, es un hecho.
Saludos y abrazos
GústameGústame
Siempre debe conducir el que no sueña ,el otro ,el verdadero, o está en las nubes o en la luna o cantando canciones desafinando como un pernio de pueblo .Pero en el coche debe conducir esa silueta de cartón absorta siguiendo la carretera, como sobre el raíl un tranvía, el que no sueña.
Un beso a tu ángel
GústameGústame
encántame este texto con tantos contrastes… e con tanta ira dentro.
o da [puta] paz non ten desperdicio.
co sono hai que ter moito cuidado, eu durmo en calquera sitio e tamén unha vez casi me durmo no coche… foi a miña filla a que me dou un berro.
biquiños,
GústameGústame
Non o mires así. Sempre hai algo que nos esperta e nos fai ver onde está a tanxente… Para non saír por ela.
Alégrome de ler isto. Se está aquí é porque visches a tanxente dichosa e fuches capaz de escapar dela…
Moitos bicos, moza.
GústameGústame
Parabéns por estar viva. :)
GústameGústame
O dulce sono pode ter un terrible despertar, se o ten…Afortunados os que non tivemos curva nin precipicio nesas décimas de segundo con aspiracións de eternidade. A min aínda me tremen as pernas, así que agora paro á mínima.
Unha aperta.
GústameGústame
· Me gusta volver
· Bicos y Rosquillas de Silleda
CR. & .LMA
________________________________
·
GústameGústame
Cada vez que leo estas túas palabras lembro desta canción: http://www.youtube.com/watch?v=vwYHphH9TUw.
Non sei o que pensou quen escribiu iso, mais a min “onde o tempo faz a curva” faime pensar na morte.
Apertas, Zeltia.
GústameGústame