Unha noite de verán vin a lúa chea a cabalo do Picosacro. Entroume morriña de que-sei-eu e esa nostalxia que lle entra á xente que vai por aí mirando os picos dos montes que apuntan á lúa.
Unha noite de verán vin a lúa chea a cabalo do Picosacro. Entroume morriña de que-sei-eu e esa nostalxia que lle entra á xente que vai por aí mirando os picos dos montes que apuntan á lúa.
"Todo canto ves tanto é teu coma meu"
historias basadas en hechos reales ¡con dibujos!
Viviendo al filo de la realidad
Un blog de recetas sencillas y algunas andanzas
La bitácora de ciencia, tecnología, arquitectura, informática... todo lo humanamente divulgable lo tenemos y sino se lo conseguimos sin sobrecoste. Eso sí, en Castellano (casi siempre).
Benvidos
El blog de Lidia Bao
Crítica de cine informal pero esmerada
Galicia Poética
Gade Escale - A Coruña, unha viaxe de dezaseis anos
E corto coa coitela as liñas das veas que forman as verbas que escribo, e deixo que corran e se expandan, verbas que non rematan nunca, verbas infinitas
Un lugar de encuentro para todos aquellos que aman la poesía
Clarinete & Clarinete Baixo. Bitácora en galego.
Lemos, recitamos e comentamos poesía.
O país dos libros en galego
Blog de Josegll
Literatura galega. Blog de Ramón Nicolás
Consultora de Desarrollo de Personas y RRHH | Marca Personal y empleo |Psicóloga. Te ayudo a identificar tu talento, a ponerlo en acción y a darle visibilidad para dejar huella y conseguir tus objetivos profesionales.
| hai que abrir as portas, deixar pasar o sol
Revista digital de Plantas y Flores
traducir é producir:: translating is loving :: un espazo onde se dá coa palabra e se le como soa mellor:: traducións a galego| desde o galego | into galician | from galician
Moda Etica, Complementos, Regalos & Artesanía Galega, slowfashion
Poden quitarnos todo, mais que non nos quiten a liberdade!
Outra maneira de ver Galiza
Sólo hay dos cosas que me hacen sentir una persona completa, el amor por mi familia y la música. Cuando estoy lejos, la segunda está siempre ahí, recordándome a la primera. Hace mucho tiempo que compongo, produzco y edito mi propia música. Sigo haciéndolo. Pero también he descubierto el placer de crear, con y para otros, porque la música también la veo como arquitectura fluida.
Desde Galicia, notas sobre a transición planetaria
A Biblioteca Ágora, cos barrios da súa contorna
Samuel L. París come ovos con salchichas e arroz
lecturas poéticas
✍ astronomía | literatura | ciencia | música
Se se pode imaxinar, pódese facer
Fun polo vento e vin polo aire
non é só un lugar...
Obradoiro de literatura
De cosas varias de todos los días.
Nulla dies sine linea
Just another WordPress.com weblog
mari de piloño
Cociña, cine, literatura... Ein bißchen Spaß muss sein!
Todo sobre Coruña
Ponte en forma (poética)
Mi hermana salió del armario, mi madre se llevó un disgusto y yo me fui a Brno, con la Nespresso y los Tommy Hilfiger, y dejando atrás la Thermomix y un medio novio.
Just another WordPress.com site
pode ser unha excursión moi chula… non o coñezo.
biquiños,
GústameGústame
Eu morei dez anos en Compostela. Todos menos ún, tiven unha xanela que asomaba ao PicoSacro –brilla o PicoSacro, meu amor– . E todas as noites que eu quería vía a Lúa chea dacabalo seu. Había no meu cuarto un globo de luz de papel que se reflexaba no cristal da xanela e era unha fermosa lua, coma no final triste/alegre do filme Luna de Avellaneda. E é agora que eu estou a sentir morriña.
GústameGústame
Un pico ben fermoso para velo iluminado pola lúa chea. Si ademais se está en boa compaña mellor ca mellor.
Bicos.
GústameGústame
Tes razón que é fermoso ver a lúa chea sobre o Picosacro pero, que pico non é fermoso coa lúa chea iluminándoo?
Bicos
GústameGústame
Unha fermosa e doce subida pra un corazón tranquilo
Unha gran vista dende un bo outeiro ben merecida
Xa o veremos…
Breves e sonoros d:D´
GústameGústame
Moito me gusta ter esa nostalxia nos ollos que deixa ver os picos dos montes, os bosques, a lúa e a min mesma, non sei se inventada ou reflectida alí…este domingo, as Perseidas farán das súas, con ou sen monte. Bicos
GústameGústame
…Oh, oh, oh…
Qué sorte teñen algunhas….carai
GústameGústame
A nostalxia tanto pode vir de mirar cara arriba que de mirar cara abaixo. Pero mirando para arriba será unha nostalxia mais elevada, sen dúbida ningunha.
GústameGústame