vértice xeodésico

Unha noite de verán vin a lúa chea a cabalo do Picosacro. Entroume morriña de que-sei-eu e esa nostalxia que lle entra á xente que vai por aí mirando os picos dos montes que apuntan á lúa.

lua (15)

8 opinións sobre “vértice xeodésico

  1. Eu morei dez anos en Compostela. Todos menos ún, tiven unha xanela que asomaba ao PicoSacro –brilla o PicoSacro, meu amor– . E todas as noites que eu quería vía a Lúa chea dacabalo seu. Había no meu cuarto un globo de luz de papel que se reflexaba no cristal da xanela e era unha fermosa lua, coma no final triste/alegre do filme Luna de Avellaneda. E é agora que eu estou a sentir morriña.

    Gústame

  2. Moito me gusta ter esa nostalxia nos ollos que deixa ver os picos dos montes, os bosques, a lúa e a min mesma, non sei se inventada ou reflectida alí…este domingo, as Perseidas farán das súas, con ou sen monte. Bicos

    Gústame

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Twitter picture

Estás a comentar desde a túa conta de Twitter. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s