Tengo miedo de todo el mundo,
del agua fría, de la muerte.
Soy como todos los mortales,
inaplazable
Pablo Neruda
crisantemos (novembro, 2011)
Vaise novembro, o mes das chuvias sobre as tumbas frías. Novembro, a data das condolencias [5, 27]
[Cando imaxino o corpo da mamá debaixo da lousa de granito, acórdome do que me contaron da exhumación do papá. Máis, cando chove]
"Todo canto ves tanto é teu coma meu"
historias basadas en hechos reales ¡con dibujos!
Viviendo al filo de la realidad
Un blog de recetas sencillas y algunas andanzas
La bitácora de ciencia, tecnología, arquitectura, informática... todo lo humanamente divulgable lo tenemos y sino se lo conseguimos sin sobrecoste. Eso sí, en Castellano (casi siempre).
Benvidos
El blog de Lidia Bao
Crítica de cine informal pero esmerada
Galicia Poética
Gade Escale - A Coruña, unha viaxe de dezaseis anos
E corto coa coitela as liñas das veas que forman as verbas que escribo, e deixo que corran e se expandan, verbas que non rematan nunca, verbas infinitas
Un lugar de encuentro para todos aquellos que aman la poesía
Clarinete & Clarinete Baixo. Bitácora en galego.
Lemos, recitamos e comentamos poesía.
O país dos libros en galego
Blog de Josegll
Literatura galega. Blog de Ramón Nicolás
Consultora de Desarrollo de Personas y RRHH | Marca Personal y empleo |Psicóloga. Te ayudo a identificar tu talento, a ponerlo en acción y a darle visibilidad para dejar huella y conseguir tus objetivos profesionales.
| hai que abrir as portas, deixar pasar o sol
Revista digital de Plantas y Flores
traducir é producir:: translating is loving :: un espazo onde se dá coa palabra e se le como soa mellor:: traducións a galego| desde o galego | into galician | from galician
Moda Etica, Complementos, Regalos & Artesanía Galega, slowfashion
Poden quitarnos todo, mais que non nos quiten a liberdade!
Outra maneira de ver Galiza
Sólo hay dos cosas que me hacen sentir una persona completa, el amor por mi familia y la música. Cuando estoy lejos, la segunda está siempre ahí, recordándome a la primera. Hace mucho tiempo que compongo, produzco y edito mi propia música. Sigo haciéndolo. Pero también he descubierto el placer de crear, con y para otros, porque la música también la veo como arquitectura fluida.
Desde Galicia, notas sobre a transición planetaria
A Biblioteca Ágora, cos barrios da súa contorna
Samuel L. París come ovos con salchichas e arroz
lecturas poéticas
✍ astronomía | literatura | ciencia | música
Se se pode imaxinar, pódese facer
Fun polo vento e vin polo aire
non é só un lugar...
Obradoiro de literatura
De cosas varias de todos los días.
Nulla dies sine linea
Just another WordPress.com weblog
mari de piloño
Cociña, cine, literatura... Ein bißchen Spaß muss sein!
Todo sobre Coruña
Ponte en forma (poética)
Mi hermana salió del armario, mi madre se llevó un disgusto y yo me fui a Brno, con la Nespresso y los Tommy Hilfiger, y dejando atrás la Thermomix y un medio novio.
Just another WordPress.com site
Estás falando comigo? 
feliz entonces de que se acabe este mes, no? esos recuerdos que florecen con la lluvia son bien tristes.
GústameGústame
Agora marchan as chuvias, mais chegan as néboas. Hoxe, fronte á Illa de Ons, todo está envolto nunha fina-mesta capa de néboa. Aló, na miña terra, aínda será máis mesta. Mais no medio dese manto, haberá que tentar ver estrelas a brillar, mirar ao ceo e pensar nos nosos mortos.
GústameGústame
Cuando se va noviembre llega diciembre!
besitos
GústameGústame
Noviembre es- para mi- un mes en que la nostalgia me supera.
Cojo un cepillo delicado, límpio e intento quedarme con lo bueno que tuvo.
Un beso
GústameGústame
Un mes cheo de recordos e a maioría non moi agradables.
Será por iso polo que a xente cada día pon antes os adornos de nadal?.
Anímate, bicos
GústameGústame
El tiempo y la muerte hacen que los panteones familiares se queden pequeños. Exhuman el cadáver de un ser querido para que el último tenga su rincón. Yo ya no voy a dejar mi ramo sobre el granito. No sé donde están los huesos de mi madre.
GústameGústame
No me gusta Noviembre. Nada.
GústameGústame
Poida que me tildes de morbosa, pero voucho preguntar igual… qué pasou na exhumación do teu pai?
GústameGústame
…e aquí chega decembro! Benvido sexa :-)
Bicos
GústameGústame
A min tamén me chegou unha morte en novembro (o 18), e en cada novembro florecen os recordos coma os crisantemos. Memoria de bicos, Zeltia
GústameGústame
ay…. Zeltia…. que cousiñas tés!
cando penso nos meus que se foron xamais os vexo nun lugar concreto… os vexo libres e ledos… polo ar… polo vento… polo mar… e así quero que siga sendo…
os días son todos sin nome… dame igual estar en novembro o decembro… non poño adornos… non me volvo convulsiva e vou comprar por comprar… fai tempo que me fixen o meu propio mundo… e así quero que siga sendo…
biquiños sorrintes… quero sacudirche esa morriña que che envolve.
GústameGústame
oe!… ¿non será que che afectou ver “Melancolía”?, fun o domingo vela coa miña filla e me pareceu un tostón… é verdade que ten unha estética moi bonita e que Krist o fai xenial… pero é moi desacougante… saín tensa do cine…
biquiños,
GústameGústame
Novembro e decembro tamén…
O 7 de decembro morreu o meu pai.
No mesmo ano perdín un tío, o meu pai o meu avó, un en novembro, e os outros dous en decembro.
Houbo máis perdas importantes noutros anos, por estas datas tamén. E que o frío do inverno, o sol que non alumea como noutras estacións, non chega a templar e os seres vivos que somos non aguantamos se non estamos o bastante fortes…. Éche así a lei da morte, particularidade da lei de vida….
A vida é máis valiosa polo inaplazable da morte.
Lembráchesme esto que escribín aquela vez:
http://pitima.blogspot.com/2010/01/no-pares.html
Biquiños.
Espero que todo fora ben…
GústameGústame
Pitima, cantas cousas pasaron xa dende os dous anos que hai que escribiches ese post…!
Aldabra: gracias por querer sacudirme a morriña!, :-) non penses que estou morriñosa e melancólica o día enteiro, hai momentos, hai días. A tristeza é a outra cara da moeda.
E a película melancolía a min gustoume moitísimo, é moi inquietante, pero para min iso é a favor, non en contra!
Os recordos coma crisantemos, en novembro. [Que bonito, Ghalpon. Lin no teu blog dese recordo]
Susana, a curiosidade é moi natural, pero neste caso prefiero non falar do asunto hoxe.
Aquí: no dejas ningún enlace para saber algo de tí, bienvenida a este pequeño espacio donde coincidimos algunos viejos conocidos virtuales.
Bicos outra vez tamén para Harmonía, Milu, Ruben Lapuente,¨Dilaida, Aniña, Filispines, Raúl…
GústameGústame