Hoxe espertei aterecida co frío. Parece que agora sí o outono. Que o outono agora sí.
Vestinme de ilusionista da nada e escorrentei o arrepío. Pregunteime como sería o cheiro esta mañá na Childhood Land mentres arrastraba as zapatillas cara o baño.
[ Querería facer lume alá. Asar unhas castañas. Mirar como aboia o fume azul riba do tellado. Sería bálsamo, esconxuro. O meu degaro]
Dun castiñeiro de Culleredo, A Coruña. Outubro, 15
"Todo canto ves tanto é teu coma meu"
historias basadas en hechos reales ¡con dibujos!
Viviendo al filo de la realidad
Un blog de recetas sencillas y algunas andanzas
La bitácora de ciencia, tecnología, arquitectura, informática... todo lo humanamente divulgable lo tenemos y sino se lo conseguimos sin sobrecoste. Eso sí, en Castellano (casi siempre).
Benvidos
El blog de Lidia Bao
Crítica de cine informal pero esmerada
Galicia Poética
Gade Escale - A Coruña, unha viaxe de dezaseis anos
E corto coa coitela as liñas das veas que forman as verbas que escribo, e deixo que corran e se expandan, verbas que non rematan nunca, verbas infinitas
Un lugar de encuentro para todos aquellos que aman la poesía
Clarinete & Clarinete Baixo. Bitácora en galego.
Lemos, recitamos e comentamos poesía.
Blog de Josegll
Literatura galega. Blog de Ramón Nicolás
Consultora de Desarrollo de Personas y RRHH | Marca Personal y empleo |Psicóloga. Te ayudo a identificar tu talento, a ponerlo en acción y a darle visibilidad para dejar huella y conseguir tus objetivos profesionales.
| hai que abrir as portas, deixar pasar o sol
Revista digital de Plantas y Flores
traducir é producir:: translating is loving :: un espazo onde se dá coa palabra e se le como soa mellor:: traducións a galego| desde o galego | into galician | from galician
Moda Etica, Complementos, Regalos & Artesanía Galega, slowfashion
Poden quitarnos todo, mais que non nos quiten a liberdade!
Outra maneira de ver Galiza
Desde Galicia, notas sobre a transición planetaria
A Biblioteca Ágora, cos barrios da súa contorna
lecturas poéticas
✍ astronomía | literatura | ciencia | música
Se se pode imaxinar, pódese facer
Fun polo vento e vin polo aire
non é só un lugar...
Obradoiro de literatura
De cosas varias de todos los días.
Nulla dies sine linea
Just another WordPress.com weblog
mari de piloño
Cociña, cine, literatura... Ein bißchen Spaß muss sein!
Todo sobre Coruña
Ponte en forma (poética)
Mi hermana salió del armario, mi madre se llevó un disgusto y yo me fui a Brno, con la Nespresso y los Tommy Hilfiger, y dejando atrás la Thermomix y un medio novio.
Just another WordPress.com site
Estás falando comigo? 
A luz xa vai sendo máis de outono, e os gatiños xa van aproveitando as raiolas de sol, pois saben que a partir de agora van ser máis escasas e saben a moito!
GústameGústame
ah! unas castañitas asadas… qué ganas!!
GústameGústame
Qué brillo más precioso, el brillo de lo nuevo. Besos
GústameGústame
Ben vido sexa o outono, penso que poucas veces foi tan desexado. Vaia foto máis fermosa a desas tres asomando o nariz a saída da súa casa.
Bicos
GústameGústame
Non me digas que che fusilei a imaxe, que a Chousa sona eu; pero…se non me coñecese ata eu mesmo pensaría que o fixen!
Benvido sexa o outono e as boas novas que hoxe nos trouxo.
GústameGústame
Ai esas cores douradas-roxizas outonais!!!
Castañiñas asadas, uhmnnnn….
[Zeltia, como non protexas a foto, dan ganas de “roubarcha”! E…, copiar+pegar, será delitoooo?]
;-)
GústameGústame
Quedei prendada da imaxe… e non dixen nda do texto; leo e imaxino. Un auténtico bálsamo!!!!!!
Grazasss
GústameGústame
mmm que ricas castañas!
GústameGústame
preciosa fotografía.
Mañana compraré algunas :-)
Abrazo, saúdo afectuoso e bo finde!
GústameGústame
Estamos ya inundados por esa luz dorada y melancolíca que unida a tus palabras me hace soñar!.
Me ha gusta la imagen un montón.
Besos
GústameGústame
As castañas dos castiñeiros e as landras dos caraballos van caíndo. Cando salgo de traballar podo apañar de enriba do meu coche mostras do outono que vai entrando.
A luz mudou e a airexa fría das mañás bate no rostro…
Pero non chove! Será posible?
GústameGústame
Di a verdade: puxécheslle barniz á castaña?
degaro, non coñecía, e busquei, e xa sei algo novo.
GústameGústame
paseille o pronto e despois o pano
;-)
bicos, Susana, e grazas a todos por pasarvos, e as castañas da foto están para comelas, non si?, (caerán, caerán asadiñas moi pronto)
Chousa: viches? temos conexión eu máis tí!! [pero non sei que pasa co teu último post que non atopo onde falar]
GústameGústame
Ahora que hacen bolsillos de diseño, ropa ajustada, no sé dónde voy a meter esas castañas calientes: el radiador de mis manos de algunos días fríos de invierno. Ver esa foto y ahí estaba la mano de mi chica dentro del bolsillo de mi abrigo. Las compraba para eso.
GústameGústame
boeno boeno boeno…
¿É casual o parecido con tres pequenos paxariños apretuxados no niño con fios de comidiña no pico?
E eu foi o primeiro que percibín….
Preciosa mirada!
eu andiven maliña cun virus deses estomacais que che fan pensar que morres….. Afortunadamente agora xa vou erguendo a cabeza, pero aíndo non estou para un magosto… non
Bicos.
GústameGústame
Bos días Pitima:
[Con el permiso de Z]
Es fenomenal ese parecido que dices, mas, incluso podría ser el pico abierto de un cuco deglutiédolas. Está la comisura lateral de la boca recién nacida en el nido la que la hace inconfundible; trasladado a otra desventurada casa ajena.
Qué buena vista y con ese plumaje reciente, incipiente, puntiagudo. Qué aguda…jeje.
Deica logo.
GústameGústame
a repoñerse, que o magosto non se pode deixar pasar! e que bonito deixar recordos imborrables destas datas na memoria do reisiño…! que envexa, pitima. [Eu andaba a recuperar a miña casiña de chocolate, non estaba para xenerar lembranzas… e inda así algo bo seica fixen; pero necesito pedir confirmación de cando en vez]
[agora que falades do niño e dos paxariños… pois levades razón!]
GústameGústame