dende a miña fiestra [1001 amañeceres, VIII]

7 amañeceres na Coruña, dende a miña terraza. [de finais de febreiro e primeiros de marzo do 2011]

Ni tuya ni mía, ni tuya ni mia.
Nunca hubo entre nosotros
una pala-brita fría.
Que ni tuya ni mía,
que ni tuya ni mía.
José Mercé [Del amanecer]

[E con estes 7 van 23.

17 opinións sobre “dende a miña fiestra [1001 amañeceres, VIII]

  1. Salmón, no rosa… ASAlMONADAS, las nubes, como las truchas.. por el cielo tralará. jaja..
    Aisss..
    Es que me quedé pensando en los colores a medio camino también, ni rosa ni naranja… Juntos asalmonan el cielo en esas horas de ilusiones, donde todo pudo ser… donde todo puede ser todavía. En la noche, en el día… O mundo non paaaaraaaaaa… jajaja

    Ya me voy… que hoy me gira la noria de más…
    Non sin antes deixarche un biko. (non te enfades muller, o do blog as agochadas non foi tal… o que é as agochadas é este que teño… o outro ía ser o confesable, o que todos poden saber sen perigo nengún, nin deles, nin de min… jajaja)

    Gústame

  2. qué envídia de terraza, joer, balcón al mundo, al sol que nace, asomo a la vida, cotidiana y extraordinaria en cada amanecer, y mercé cantando, algo tan enormemente sencillo… glorioso conjunto.

    Gústame

  3. Bos días amicus:
    Alguien,me parece a mí,nos está abriendo una ventana al futuro,llena de nuevas imágenes de tonos múltiples de esperanzas donde las mixturas noroeste y sur son el rayo común,con las variaciones de formas,de colores alguien sonríe y contagia la misma a los demás.
    Qué bonito,tener una ventana tan alta…,mola!.
    Deica logo amicus.

    Gústame

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s