an error occurred, please try again later
[será porque remata un ano máis que en todo vexo unha alegoría da miña vida].
–
"Todo canto ves tanto é teu coma meu"
historias basadas en hechos reales ¡con dibujos!
Viviendo al filo de la realidad
Un blog de recetas sencillas y algunas andanzas
La bitácora de ciencia, tecnología, arquitectura, informática... todo lo humanamente divulgable lo tenemos y sino se lo conseguimos sin sobrecoste. Eso sí, en Castellano (casi siempre).
Benvidos
El blog de Lidia Bao
Crítica de cine informal pero esmerada
Galicia Poética
Gade Escale - A Coruña, unha viaxe de dezaseis anos
E corto coa coitela as liñas das veas que forman as verbas que escribo, e deixo que corran e se expandan, verbas que non rematan nunca, verbas infinitas
Un lugar de encuentro para todos aquellos que aman la poesía
Clarinete & Clarinete Baixo. Bitácora en galego.
Lemos, recitamos e comentamos poesía.
Blog de Josegll
Literatura galega. Blog de Ramón Nicolás
Consultora de Desarrollo de Personas y RRHH | Marca Personal y empleo |Psicóloga. Te ayudo a identificar tu talento, a ponerlo en acción y a darle visibilidad para dejar huella y conseguir tus objetivos profesionales.
| hai que abrir as portas, deixar pasar o sol
Revista digital de Plantas y Flores
traducir é producir:: translating is loving :: un espazo onde se dá coa palabra e se le como soa mellor:: traducións a galego| desde o galego | into galician | from galician
Moda Etica, Complementos, Regalos & Artesanía Galega, slowfashion
Poden quitarnos todo, mais que non nos quiten a liberdade!
Outra maneira de ver Galiza
Desde Galicia, notas sobre a transición planetaria
A Biblioteca Ágora, cos barrios da súa contorna
lecturas poéticas
✍ astronomía | literatura | ciencia | música
Se se pode imaxinar, pódese facer
Fun polo vento e vin polo aire
non é só un lugar...
Obradoiro de literatura
De cosas varias de todos los días.
Nulla dies sine linea
Just another WordPress.com weblog
mari de piloño
Cociña, cine, literatura... Ein bißchen Spaß muss sein!
Todo sobre Coruña
Ponte en forma (poética)
Mi hermana salió del armario, mi madre se llevó un disgusto y yo me fui a Brno, con la Nespresso y los Tommy Hilfiger, y dejando atrás la Thermomix y un medio novio.
Just another WordPress.com site
Que bueno Zeltia¡¡¡¡ jajajja
Solo somos hojas que bailan mecidas entre las manos de brisas, vientos y ciclones.
No tengo ni idea de cual será el siguiente error o acierto, solo sé que será un paso…y ya conoces la frase…se hace el camino al andar…asi que déjate llevar y camina, nunca dejes de caminar…y levanta la cabeza… como si no tuvieras miedo….
Besotes recién hechos y calentitos, ya son del 2011 ;)
Feliz Año Nuevo ¡ XD
GústameGústame
La cuestión es seguir intentándolo sin perder la esperanza aunque nos tengamos que sentar al borde del camino para recuperar fuerzas.
Mucha suerte para el 2011 y que te sean favorables los vientos del destino.
Bicos e saúdos afectuosos!
GústameGústame
así es la vida, sí, tryando y tryando again, aunque a veces uno rasca y se alinean las tres cerezas en el cartón. premio! por eso no es bueno comerse las uñas. hay que tenerlas frescas, para rascar todo lo que haga falta.
GústameGústame
No nos queda otra que seguir adelante, aunque sea tambaleando como este año.
Te deseo lo mejor para este 2011 que llega!
GústameGústame
Qué bueno, Zeltia. Me gusta muchísimo. No queda otra. A nmirar hacía adelante y todo “recto hacía la mañana”, y que los vientos nos sean favorables.
Lo mejor en este 2011.
Besos y un achuchón
GústameGústame
Temos que caminar cara adiante empuxados polo vento mareiro ou loitando contra él se o temos de fronte.
Sei que andamos preto un de outro. Incluso na miña urbanización de Bastiagueiro hai unha Zeltia. ¿Non seras ti? Eu lembrome ben porque son de Vigo e alí está a fabrica de productos farmaceuticos dese nome).
Bicos agarimosos e un feliz resto da tua vida que será longa
GústameGústame
Ai, que bon! Que redondo lle saiu o post, Zeltia, así dá gusto.
GústameGústame
“Os erros son inevitables, o que importa é como respondemos ante estes.”
Vento en popa, a toda vela para o 2011!!!
GústameGústame
Me gusta el fin del año porque te detienes un momento de huir de ti mismo y te alcanza quien te perseguía(te dejas coger).
Feliz año alegre
GústameGústame
Se non nos equivocásemos, sen o erro, seriamos acaso máis felices?.
A vida é a vida e cabe de todo na súa mochila.
Feliz aninovo.
GústameGústame
E non te queixarás de vicio, raíña?
acabracovisiopetacoscornosnocu
GústameGústame
Acabo de colgar mi última entrada, vengo a ver la tuya y encuentro cierta conexión. Tenemos suerte de poder comenzar otra partida.
Querida Zeltia ¡Feliz 2011!, será mejor que el 2010, o al menos lo intentaremos ;-)
Muchos besicos
GústameGústame
un sol bien grande te mereces todos los días del próximo año! espero que compartas la radiantez por esta, tu fulgorosa ventana. feliz 2011!!
GústameGústame
Try again…
Esas dúas palabras resumen perfectamente o que é a vida. E non queda outra. Haberá que seguir intentándoo.
Xa vos queda menos dunha hora para empezar o novo ano. Desexo que teñas unha moi boa entrada.
E si ves que a cousa non pinta moi ben, por favor avisa. Aínda me quedarían catro horas para fuxir…
Bicos e moi feliz aninovo!!
GústameGústame
Sí, por intentarlo que no quede. Lo último del todo es rendirse, o por lo menos “morir con las botas puestas”.
Te deseo un muy feliz 2011
Besos desde esta república
GústameGústame
Boeno, despois da encrucillada esa que che inspirou a política lingüística de Feijoo e compañía (trilingües no poder); imaxino que te decatarías que -como xa dicía o filósofo español afincado en Miami- a vida segue igualiño.
(Eu tamén son trilingüe. Falo galego de Antas, das Rías baixas e chapurreo español. Que máis se me pode pedir?
Bicos de 2011
GústameGústame