a foto é de aquí
Cada mércores, Dores envólvenos nas palabras [outras]. Eu acubíllome nelas coma en mantas mornas. Abríganme da xeada [que me queima].
Obradoiros de Lecer no outono 2010, no Forum metropolitano da Coruña
"Todo canto ves tanto é teu coma meu"
historias basadas en hechos reales ¡con dibujos!
Viviendo al filo de la realidad
Un blog de recetas sencillas y algunas andanzas
La bitácora de ciencia, tecnología, arquitectura, informática... todo lo humanamente divulgable lo tenemos y sino se lo conseguimos sin sobrecoste. Eso sí, en Castellano (casi siempre).
Benvidos
El blog de Lidia Bao
Crítica de cine informal pero esmerada
Galicia Poética
Gade Escale - A Coruña, unha viaxe de dezaseis anos
E corto coa coitela as liñas das veas que forman as verbas que escribo, e deixo que corran e se expandan, verbas que non rematan nunca, verbas infinitas
Un lugar de encuentro para todos aquellos que aman la poesía
Clarinete & Clarinete Baixo. Bitácora en galego.
Lemos, recitamos e comentamos poesía.
Blog de Josegll
Literatura galega. Blog de Ramón Nicolás
Consultora de Desarrollo de Personas y RRHH | Marca Personal y empleo |Psicóloga. Te ayudo a identificar tu talento, a ponerlo en acción y a darle visibilidad para dejar huella y conseguir tus objetivos profesionales.
| hai que abrir as portas, deixar pasar o sol
Revista digital de Plantas y Flores
traducir é producir:: translating is loving :: un espazo onde se dá coa palabra e se le como soa mellor:: traducións a galego| desde o galego | into galician | from galician
Moda Etica, Complementos, Regalos & Artesanía Galega, slowfashion
Poden quitarnos todo, mais que non nos quiten a liberdade!
Outra maneira de ver Galiza
Desde Galicia, notas sobre a transición planetaria
A Biblioteca Ágora, cos barrios da súa contorna
lecturas poéticas
✍ astronomía | literatura | ciencia | música
Se se pode imaxinar, pódese facer
Fun polo vento e vin polo aire
non é só un lugar...
Obradoiro de literatura
De cosas varias de todos los días.
Nulla dies sine linea
Just another WordPress.com weblog
mari de piloño
Cociña, cine, literatura... Ein bißchen Spaß muss sein!
Todo sobre Coruña
Ponte en forma (poética)
Mi hermana salió del armario, mi madre se llevó un disgusto y yo me fui a Brno, con la Nespresso y los Tommy Hilfiger, y dejando atrás la Thermomix y un medio novio.
Just another WordPress.com site
Estás falando comigo? 
quéimate, si, pero retoñas de cada vez
retoñamos
GústameGústame
Solo puedo dejar aquí una sonrisa e intentar deshacer esa escarcha .
Es necesario refugios como las palabras de Dores para amainar los frios del alma.
Me gusta mucho la imagen.
Un abrazo
GústameGústame
Las palabras abrigan del frío interior,espero que ellas lo hagan más cálido.
Abrazo Y Saúdo afectuoso!
GústameGústame
mantiñas de palabras suaves, gústame…
ás veces asústame un pouco a miña relación coas palabras, coas ficcións e non ficcións, é dependencia! pero sana, non si?
Un abrazo!!
GústameGústame
Ningunha dependencia semella ser moi sana, Meliña. Pero é o que hai ¿non si?. [Alédame o teu paso polo meu blog de novo].
GústameGústame
doris tiene una web muy chula, así, de entrada. voy a echare un ojo más profundo. pizarnick es lo más, una hacedora de versos acojonante.
GústameGústame
É curioso: a imaxe, que semella xélida, acubíllanos con caloriño polo que suxire. Unha manta de palabras… gústame!
[Eu son unha fan das mantas de palabras e das colchas de imaxes… Como agariman!! :)]
GústameGústame
Que sorte tes participar neses outonos!!! lembro a primeira vez que a miña sobriña, cando nena, tocou a nena. Afastou a man de socato dicindo “queima!!!”… como a túa xeada.
beixiños
GústameGústame
Certo! que teño sorte. Hai varios obradoiros interesantes para os que solicitei praza, pero existe moita demanda. No sorteo menos mal que me tocou o de Dores Tembrás, “Outros xeitos de ler”. Ela é fantástica, contáxia a súa paixón. Belísima muller. Grande poeta. Se fose home, namoraba.
GústameGústame
• Las peores ‘xeadas’ están dentro.
• bicos
CR & LMA
________________________________
GústameGústame
As queimaduras da friaxe son malas de curar. Menos mal que hai mantiñas para protexernos por fora e augardente para fortalecernos por dentro.
Bicos cálidos
GústameGústame
Nom conhezia a web de Dores… Venho de ver algo así por riba e a verdade é que me gostou. Obrigado polo descobrimento! Ando a ve-la com calma e normal que com essas verbas tenhas algo de máis calor… Mas nom te deites muito á geada que nom é bo! Fai-me caso.
Umha aperta desde Cima de Vila
GústameGústame
Da xeada… gústame vela desde o outro lado do vidro da fiestra, ao acubillo das mantas… ou das palabras.
Bicos.
GústameGústame
A poesía ten o misterio de nos acompañar.
Bueno, ás que somos lectoras obsesivo compulsivas, as palabras en xeral dannos algo mais que calor.
Algunha palabras esconden o alma dentro, e canta compaña fan!
(xa nos/me contarás qué tal o curso, moitas veces pensei se serán interesantes, si se aprende mais que sencillamente lendo aos grandes …
GústameGústame
Eu, coma Susana, sinto que as palabras me alimentan e me acompañan e nese abrigo constante que nunca falla, sempre ca calor suficiente para que non te queime a xeada. Biquiños
GústameGústame
¡que envexa, Zeltia!, seguro que vas aprender moito.
biquiños,
GústameGústame
Despois dos fríos e xeadas do Inverno sempre surxiu vizosa a Primavera.
(Soa demasiado cursi?)
GústameGústame
Mi madre se aprendió unos versos de Vallejo y cuando hacía mucho frío y salía yo a la calle me subía el cuello del abrigo y me decía que era para que empezara a nevar. Ahora lo hago yo solo pero aunque no acierto nunca sus palabras cómo me abrigan.
Bicos
GústameGústame
Intereante descubrimento a web de Dores Tembrás, grazas por amosárnola.
Despois de ler unha reportaxe sobre a novelista británica Jane Austen, quedeime con estas palabras: “Una mujer decente no podía arriesgar su prestigio lanzando libros al mundo.” Afortunadamente, a nós non nos tocou vivir na época victoriana.
GústameGústame
As palabras poden ser un bo agarimo, un acubillo nestes tempos de friaxe e tempestade.
Bicos agarimosos.
GústameGústame
Nesta noite de defuntos agarimame o lume na cociña da miña aldea. Tiven gana de escribir no blog, pero gardareinas para cando volva a casa, pq dende este aparellino no q escribo todo leva un ano.. grazas polos vosos saudos, bicos e/ou comentarios.
GústameGústame
as palavras sim, se quentes e luminosas… que também há, em grande abundância, as palavras do frio,
( beijos em redondas palaras ~
GústameGústame
Me gusta mucho la foto, pulsé para saber más y con suerte ver otras, pero el enlace para saber de donde viene no me funciona. Una lástima.
Besicos
GústameGústame